Queensrÿche | Eye9

O Geoff Tate έφυγε γι’ αυτό;! Δεν έχω ακούσει τον τελευταίο δίσκο, αλλά από τα λεγόμενα των εναπομεινάντων συμπέραινα πως επέστρεψαν στο ανόθευτο μέταλ. Κάποιος εκλεπτυσμός θα υπήρχε, και είναι σίγουρα προτιμητέο αυτό που ακούγεται στο νέο βίντεο από καταστάσεις όπως το Another Rainy Night του 1990, όταν πολύ σωστές μέταλ κιθάρες οδηγούσαν σε κάτι που θύμιζε Alannah Myles. Το αστείο έγκειται στο ότι τύποι με αφετηρίες σαν των Κουίνσραϊχ είναι λογικό να προτιμήσουν τους Tool από άλλα νεώτερα αμερικανικά σχήματα και κάπως έτσι στο Eye9 που ακολουθεί θυμίζουν Έλληνες παουεράδες όταν αυτοί μάθαιναν τους Tool στις αρχές των 00’s και ήθελαν να το δείξουν με τη μουσική τους (τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά).

Ian ‘Lemmy’ Kilmister 1945 -2015

Πάντα πίστευα πως όταν πέθαινε ο Λέμμυ τα Μέσα (ειδικά τα ελληνικά) θα μας έπρηζαν σε απίστευτο βαθμό. Στην είδηση του θανάτου του πάντως σήμερα το πρωί μου ξέφυγε ένα «ουάου»: πέθανε λίγες εβδομάδες μόνο μετά από όταν έγινε φανερό πως δεν τραβούσε πια το έργο επί σκηνής, I’ll give him that. Λίγες εβδομάδες μετά από την τελευταία του κυκλοφορία! Και λίγες εβδομάδες μετά τον θάνατο του άλλου σπουδαίου μέλους των Μότορχεντ, του Φίλθυ Άνιμαλ. Δώδεκα συναυλίες στη χώρα μας, άλλοτε μέσα στον κουρνιαχτό, άλλοτε με φλεγόμενα αυτοκίνητα, πάντοτε με δυνατό πρόγραμμα. Αυτή είναι η τελευταία του συνέντευξη. Την δεκαετία αυτή ζούμε τον θάνατο ανθρώπων που, ενώ ξεκίνησαν κάποτε να παίζουν ροκ εν ρολ, κατέληξαν να βραβεύονται για τη συνεισφορά τους σε ένα νέο είδος μουσικής.

Uriah Heep welcomes Ken Hensley and Lee Kerslake

   Πριν λίγες μέρες στη Μόσχα οι τεράστιοι εκεί Uriah heep απανενώθηκαν για μια βραδιά με τον βασικό τους συνθέτη στα ’70s αλλά και τον ντράμμερ για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας τους, ο οποίος είχε αποσυρθεί όταν δεν μπορούσε πια να ανταπεξέλθει σωματικά. Αυτό δεν σημαίνει πως ο τελευταίος έπαιξε τις προάλλες κάτι ουσιώδες· ένα ντέφι όμως, δύο κόγκα και ένα μικρόφωνο ήταν αρκετά για να συμμετάσχει και αυτός σε κάτι που έμοιαζε με γιορτή. Μια απουσία του τελευταίου είναι σίγουρο πως δεν θα γινόταν αισθητή άμεσα. Έμμεσα, προσέφερε πράγματα που εύκολα θα διέκρινε κάποιος που τους έχει παρακολουθήσει και άλλες φορές  (στη Ρωσία υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι). Οι δεκαετίες στις πλάτες αυτού του σχήματος είναι πολλές και λαμβάνοντας υπόψιν την ταραχώδη πορεία τους, χαίρεσαι να τους βλέπεις να το χαίρονται.

Namedropping 2013 pt. 4

Ο Oliva ξεθάβει ριφ του αδερφού του. Οι Fates Warning ποτέ δεν έφυγαν, απλώς μεταμορφώνονται, άλλοτε chopped ‘n screwed, άλλοτε με τραγουδιστές από τη δεκαετία του ογδόντα, αλλιώς ίσως και να βαριόμασταν. Το The Devil Put Dinosaurs Here σε ένα ιδανικό κόσμο θα ήταν o τέταρτος προσωπικός δίσκος του Καντρέλ. Τα 3/5 των Άισις,  πολεμώντας για αυτόν τον ιδανικό κόσμο, λειτουργούν ως Παλμς μαζί με τον Τσίνο Μορένο των Ντέφτοουνς για πλήρη απαγκίστρωση. Kvelertak, Kylesa, Deafheaven, και Ghost το ένστικτο επιβάλλει να μπουν στην ίδια πρόταση. Το πρώτο κομμάτι από το Craven Idol. Bölzer, Λήθη, Ruined Familes, Cut Off, Shining.

Namedropping 2013 pt. 3

Γερμανοί πειρατές υπήρχαν πάντοτε, δρούσαν στην Βαλτική, την προηγούμενη χρονιά το πολύ να τους έψαξες στα τόρρεντ γιατί έχουν πετάξει τον ντράμερ στα σκυλόψαρα. Εδώ ακούς Μπάρλoου. Η σημαία με την κολοκύθα ανεμίζει, ο Κίσκε στο τρίτο Place Vendome τραγουδά κομμάτια Ευρωπαίων AOR συνθετών και ο χορηγός θετικής ενέργειας Κάι Χάνσεν βγάζει το Gamma Ray το EP. Οι φαντεζί Gloryhammer συνειδητοποιημένοι είναι, έχουν και θαυμαστικό σε τίτλο τους, είναι για αυτή την μικρή μερίδα κόσμου και για αυτές τις λίγες αλλά υπαρκτές ώρες μας. Οι Στρατοβάριους χωρίς τον Τόλκι και ο Τόλκι σε ρόλο Ρακιντζή, απόδειξη πως η Elyze Ryd από μόνη της δεν σώζει· μόνο Nexus δηλαδή. Οι Σάξον δοκιμάζουν ακουστικό και ο Ούντο ισπανικό. Satan είναι οι τύποι από τους Σκάικλαντ με το προηγούμενο σχήμα τους, κάποιο λένε καλύτεροι κι από Σκάικλαντ. Ένα Stone Sour, 2-3 Κουίνσραιχ και 37 (τριάντα-επτά) Buckethead· αυτά παθαίνει όποιος περνάει από το σχήμα του Αξλ Ρόουζ.

Namedropping 2013 pt. 2

Ο Νιούστεντ στο μικρόφωνο, ο Leif Edling στο νιοστό του σχήμα και οι Καθήντραλ στο τελευταίο τους. Ο Φιλ Ανσέλμο και οι Παράνομοί του αφαιρούν κάθε τι από τον ήχο των Παντέρα που θύμιζε ροκ εν ρολ και ο Κάιλ Τόμας (Exhorder) συμπράττει με τους Trouble γιατί κάθε σωστός γκρουβ μέταλ φρόντμαν χρειάζεται τους Down του #stavrosteme. Ο Αϊόμμι χαραμίζει ριφ συνεργαζόμενος με την Σάρον Όζμπορν, ο μπασίστας των Παντέρα με ντράμερ των Σάμπαθ βγάζουν δεύτερο. Αν δηλαδή δεν καλύπτεσαι από τους παραπάνω για τη μουστάκι-μέταλ δόση σου, απόφυγε ό,τι φορά καμπάνες και προσέγγισε ότι προέρχεται από τον χώρο του χάρντκορ: το Magic Circle των Magic Circle δηλαδή.